Image building for non-governmental organizations
DOI:
https://doi.org/10.15678/ES.2018.2.11Keywords:
image, image building, non-governmental organizationsAbstract
Image is one of the most important intangible organizational resources. Non-governmental organizations competing for volunteers, sponsors or supporters. Increasing competition enforces professionalization of management’s as well as marketing activities supporting image creation. The aim of this article is to present public relations tools and techniques that can be used to maintain or build relations with specific target publics and to create positive image. The study presents the basic components of the image, public relations techniques used in communication with the internal and external environment as well as the results of the current third sector image research. The study shows that non-governmental organizations need to build and solidify their brand image.
Downloads
References
Adamiak P. (2015). Wizerunek organizacji pozarządowych. Raport z badania. Warszawa: Stowarzyszenie Klon/Jawor.
Altkorn J. (1999). „Tożsamość firmy. Pojęcia, funkcje, wdrażanie”, Firma i rynek, nr 13.
Altkorn J. (2004). Wizerunek firmy. Dąbrowa Górnicza: WSB w Dąbrowie Górniczej.
Bogacz-Wojtanowska E. (2016) „Istota i podstawowe zasady funkcjonowania organizacji pozarządowych”, w: E. Bogacz-Wojtanowicz, S. Wrona (red.), Zarządzanie organizacjami pozarządowymi. Kraków: Instytut Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Budzyński W. (2002). Wizerunek firmy. Warszawa: Poltext.
Brzuska E., Kuklak-Dolata I., Nyk M. (red.) (2017). Ekonomia społeczna. Teoria i praktyka przedsiębiorczości społecznej. Warszawa: Difin.
Cutlip S.M., Center A.H, Broom G.M. (2000). Effective Public Relations. New York: Prentice Hall.
Czapiński J., Panek T. (red.) (2015). Diagnoza społeczna 2015. Warunki i jakość życia Polaków. Warszawa: Vizja Press&IT.
Gliński P. (2006). Style działań organizacji pozarządowych w Polsce. Grupy interesu czy pożytku publicznego. Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
Gumkowska M. (2017a). Im bardziej nas znają tym bardziej nam ufają, https://publicystyka.ngo.pl/im-bardziej-nas-znaja-tym-bardziej-nam-ufaja (dostęp: 13.12.2018).
Gumkowska M. (2017b). Co o organizacjach myślą Polacy. Cz. 1, https://publicystyka.ngo.pl/co-o-organizacjach-mysla-polacy-cz-1 (dostęp: 13.12.2018).
Hebrig P., Milewicz J. (1995). „To be or not to be: credible that is: A Model of credibility among competing firms”, Marketing intelligence and planning, nr 13(6).
Keller K.L. (1998). Strategic Brand Management – Building, Measuring and Managing Brand Equity. New Jersey: Prentice Hall.
Kotnis-Górka E., Wysocki M. (2011). Organizacje pozarządowe. Zarządzanie, kreowanie wizerunku i współpraca z mediami w III sektorze. Gliwice: Helion.
Newsom D., Scott A., Vanslyke T.J. (1989). This is Public Relations. The Realities of Public Relations. Belmont: Wadsworth.
Rozwadowska B. (2002). Public relations – teoria, praktyka, perspektywy. Warszawa: Studio Emka.
Szromnik A. (2007). Marketing terytorialny. Miasto i region na rynku. Kraków: Wolters Kluwer.
Szymańska A. (2004). Public relations w systemie zintegrowanej komunikacji marketingowej. Wrocław: Oficyna Wydawnicza UNIMEX.
Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, Dz.U. 2018 poz. 450, z późn. zm.
Wojcik K. (2001). Public relations od A do Z. Analiza sytuacji wyjściowej. Planowanie działalności. Warszawa: Agencja wydawnicza Placet.
